20
Nga : Mimoza Rexhvelaj ·
Krejt bota flen
nëpër mendime t’vjetra
rehati s’gjejnë.
Krejt bota hesht
Veç gishtat e dorës teme s’pushuen
tu njeh prapsitë e saj
lye në t’njelme.
Tanë frymët ia lashë natës
në prehen e vet t’errët,
ndër tik-taket e mekuna
në prag t’pritjes.
Mëngjes i bardh, hajde,
e m’i fshi krejt çka ndjeva deri tash.
Se due me ja nis
prej fillimit…
E lash, kam me e ba botën
siç ma bani mue mram,
kur më rrokullisi
nder tesha t’ veta.
