Nën lëkurë më rrin një furtunë

Nga ; Mimoza Rexhvelaj 

Nën lëkurë më rrin një furtunë,

s’i bindet as kohës, as Zotit.

Janë do plagë që nuk pranojnë lutje,

shërohen me nji ose me njëmijë puthje.

Botën e përmbyta thellë buzëve të tua.

Në çdo qelizë të regëtijnë trajtat e mia

Pa leje jam bâ i njëjti shpirt.

Në djall harrimi, largësia, vetmia.

Harresën s’e dua, dua zjarrin.

Ferri do mbijë lule-flakë në çdo përqafim.

Në to të digjem si heretike. Ani!

Do vdes t’u qesh në mëkatin tim.