Srebrenica. Gjenocidi i kryer në zemër të Evropës, në vitin 1995.
8,372 burra dhe djem u vranë në mënyrë sistematike. Ekzekutuar një nga një, masakruar me gjakftohtësi, varrosur në qindra varreza masive, zhvarrosur dhe rivarrosur për të fshehur gjurmët e krimit. Asnjë nuk u kursye. Asnjë nuk u kthye. Evropa nuk kishte parë një krim të tillë barbar që nga viti 1945.
Shikoni të mbijetuarit. Ata ishin fëmijë kur humbën baballarët, vëllezërit, xhaxhallarët dhe kushërinjtë e tyre. Brenda pak ditësh, trupat serbe të Ratko Mladić-it, ndanë burrat dhe djemtë nga familjet, i dërguan nëpër pyje dhe objekte të braktisura, dhe i ekzekutuan sistematikisht. Disa u zhdukën pa lënë gjurmë. Mbi 1,000 ende konsiderohen të zhdukur. Histori të tmerrshme.
11 korriku i vitit 1995 shënon rënien e Srebrenicës dhe fillimin e gjenocidit më të madh në Evropë pas Luftës së Dytë Botërore. Brenda pak ditësh, 8,372 jetë u shuan në një gjenocid të planifikuar për të zhdukur një popullsi.
Ne në Kosovë e dimë mirë çfarë do të thotë të të ndjekin, të të vrasin, të të masakrojnë, të të dhunojnë e të të zhdukin, vetëm pse je kush je.
Srebrenica është një obligim moral dhe politik. Është një vijë ndarëse mes civilizimit dhe mohimit të tij.
Ata që nuk e dënojnë gjenocidin sot, janë po ata që do të heshtnin para tij edhe nesër.
Viktimat kurrë nuk duhet kurrë t’i harrojmë.
