49
Në finesën tënde
Kam kaluar gjysmën e jetës tek ti,
Bulevardeve tua takat rëndë kam trokitur.
Në çdo cep kam një kujtim,
Në Dardani ëndrrat me i ndërtu.
Sheshet tua — buzëqeshje e lumturi,
Prishtinë, qytet pa lumë,
Prishtinë, ti m’ke vra e m’ke mbyt.
Unë prapë tek ti vij, ah, Prishtinë,
Ëndrrat m’i ke këput me t’pa banmen dashuri.
Sytë m’u kanë verbu kafeneve tue qa,
Tue mallku e nêm’ shpirtin që ka dashtë.
Prishtinë, finesën e shpirtit ma ke shuar.
Prishtinë, bre pse me vra një zemër pa faj?
Ata sy jeshilë m’i verbo, e mos me t’pa ma kurrë.
Një trup i gjallë, me zemër të dekun,
në sheshet e tua me jetu.
Dalinë Arifi
Prishtinë, nëntor 2025
