21
.Në atë dritarën e vogël, dilte nëna..
Më pershëndeste sa herë, për në shkollë
Nga fjalët e saj nga puthjet e dhëna,
Rritesh çdo ditë, një shelg i gjatë i hollë…
Në ato shkallët e drunjëta, kërcasin hapat e saj
Tek rente mëngjesit në punë me nxitim,
Sa herë poshtë tyre ulem e filloj qaj…
Dhe nis ta kujtoj atë, kohė me përmallim !
Netēve kur pylli, mes gjethesh fërshërinë
Kur zogjtë fillojnë këngën, si nė ditë maji
Në duartë e mia ulë me mall fëmijërinë…
E shpirti më mbushet me dritën e zërit të saj !
Anita Hoxha
