Konsumimi i peshkut shpesh promovon si një zgjedhje e shëndetshme, pasi është i pasur me proteina, acide yndyrore Omega-3 dhe substanca ushqyese të rëndësishme. Sidoqoftë, jo të gjithë peshqit janë një zgjedhje e mirë. Disa prej tyre duhet të evitohen për arsye të qëndrueshmërisë ekologjike, ndotjes nga metalet e rënda dhe ndotësve të tjerë ose praktikave shkatërruese të peshkimit. Ja tetë peshq që duhet t’i mendoni dy herë para se t’i konsumoni.
1. Peshku i luanitArsyeja për evitimin: Peshqit e luanit qëndrojnë në majë të zinxhirit ushqimor detar, duke i bërë ata të ndjeshëm ndaj akumulimit të metaleve të rënda si merkuuri. Për më tepër, shumë lloje peshqish janë kërcënuar nga mbipekulli, përfshirë praktikën e egër të prerjes sëfinave.Pasojat për mjedisin: Gjuetia e peshqve të luanit ndikon në ekuilibrin e ekosistemeve detare, pasi ata luajnë një rol të rëndësishëm në kontrollimin e popullatave të llojeve të tjera.
2. Tuna blu
Arsyeja për shmangie: Ky peshk vlerësohet shumë në tregun ndërkombëtar, veçanërisht në kuzhinën japoneze. Peshkimi intensiv ka çuar disa lloje të tunave të kuq në prag të zhdukjes.
Ndikimet në mjedis: Praktikat e peshkimit jo të qëndrueshme dhe përdorimi i rrjetave tërheqëse kanë gjithashtu ndikim te lloje të tjera detarë si kanceret dhe delfinët.
3. Peshku me shpataArsye për të shmangur: Si peshku i madh, edhe peshku me shpata ka nivele të larta merkuri, pasi ndodhet në majë të zinxhirit të ushqimit. Konsumi i shpeshtë mund të sjellë rreziqe për shëndetin, veçanërisht për gratë shtatzëna dhe fëmijët.Pasojat për mjedisin: Në disa rajone, kapja e peshqit me shpata ende përdoren metoda të dëmshme si rrjetat e gjera, të cilat çojnë në një kapje të madhe të peshqve të tjerë.
4. Makrela (llojet e mëdha) Arsyeja për shmangie: Edhe pse makrelet janë të pasura me acide yndyrore Omega-3, llojet më të mëdha si makrela mbretëreshë kanë nivele të larta merkuri. Pasojat për mjedisin: Peshkimi i madh mund të kërcënojë popullatat lokale të makrelës, veçanërisht në zonat ku ka mbipeskimin.
5. PangaArsyeja për shmangie: Pangasius, i cili është shumë i përhapur sepse është i lirë, përgjithësisht rritet në akvakulturë intensive në Azi Juglindore. Në këto biznese shpesh përdoren praktika që çojnë në ndotje nga antibiotikë dhe substanca të dëmshme.Pasojat për mjedisin: Kushtet e rritjes për Pangasius kanë pasoja të konsiderueshme ekologjike, siç është ndotja e lumenjve dhe peshëzave lokale.
6. Salmoni në robëriArsyeja e shmangies: Megjithëse është shumë i popullarizuar, salmoni i kultivuar shpesh përmban nivele të larta ndotësish si dioksinat dhe pesticidet që përdoren në fermat e kultivimit. Përveç kësaj, ngjyra e salmonit forcohet në mënyrë artificiale me ngjyra ushqimore.Pasojat për mjedisin: Fermat e salmonit mund të shkaktojnë ndotje lokale të mjedisit dhe të sjellin sëmundje në popullatat e egra.
7. Shkumbi i detitArsye për shmangie: Popullatat e shkumbit të detit janë shfrytëzuar tashmë shumë nga dora e njeriut, dhe disa po rikuperohen vetëm ngadalë.Pasojat për mjedisin: Peshkimi i shkumbit të detit është i lidhur me përdorimin e metodave si rrjetat e tërhequra, të cilat shkatërrojnë fundin e detit dhe kapin lloje që nuk janë objektiv.
8. Tilapia nga prodhimi i pa rregulluarArsye për shmangie: Tilapia nga fabrikat që nuk respektojnë rregullat mjedisore mund të përmbajë sasi të mëdha të mbetjeve të antibiotikëve dhe ndotësve të tjerë.Pasojat mjedisore: Prodhimi i pa rregulluar shpesh çon në shkatërrimin e habitatileve lokale akvatike dhe në ndotjen e mjedisit.
