Zuzari tregoi se kujt i falet jeta
Dhe pëshpëriste për disa adete të vjetra
Atëherë kur serbët i kishte vëllazëri
Kur Kosova kishte ditë të vështira
Flitej se zuzari u kthye përseri
Dhe e premte qëlloj ajo ditë
Në barakë i zgurdulloi sytë
Kishte përvojën në administratë
Flitej për në Spitalin e Ngratë
Kur i damkoste të shëndoshët
Dhe të sëmurët i katranste…
Ky zuzar është kokrra e trimit
Gjithë të ligat ia bëri Vegimit
Dhe gjithnjë më fliste mua
Ndërronte gëzofin për tu kamufluar
Herë me mjekërr herë pa të
Nuk la të zezë në këtë vend pa bërë
Herë në pasqyrë, më shumë prapa saj
Shkojë në Haxh, pastaj u bë Š(h)umar
Çdo ditë pune në foltore
Na është bërë defetaore
Herë me çallme herë me shami
Kob e mort atdheut të tij
Në hydbe pranë televiziorit
Çallma e tij përtej Stambollit
Shqipërisë i thotë Arnauti
E bënë Kosovën Shumadi…
Ky zuzar mësues universiteti
Nasihat i jep miletit
Nuk l’shon pé se ka mision
Fé e komb i bëri lëmsh
Lëmsh i zi si fytyra e tij
Na shkruan bejte e lahi
Herë për fall e herë inxhi
Nuk i ndalet turri atij
Lutet ditën në falëtore
Dhe të shtunën bënë pazër
Vjen e diela i hap trishtim
Mendja i shkon në një pikëllim
Datë e kobit 13 qershori
Në Paris u godit horri
Se veç me gjuhë na përkiste Ne
Kur ra mbi tokë thërriste o lele
Veprat tua janë ato të horrit
Në Beograd ta bëjmë vorrin
Veç atje mundesh me u prehë
Pasi në Dardani s’të ka mbetur strehë
St. Gallen, 28.09.2024.
Shefqet DIBRAN
