32
Ajo
Ajo heshti,
kur bota u trazua.
Në shpirtin e saj,
Askush s’i shëroi plagët e saj.
Ajo, prapë heshti.
Vazhdoi t’i mjekonte plagët e hapura.
Vetminë, muret e hekurt përballë,
kurrë nuk u ndal —
as atëherë kur zemra i shpërtheu nga dhimbjet.
Heshti,
dhe u lut për atë.
Ajo ka qarë me dënesë,
askush s’i dëgjoi ulërimat.
E dëgjuan vetëm kur edhe shpirti e braktisi.
Të gjithë erdhën në funeralin e saj.
Ajo — nuk pa askënd.
Të gjithë vajtuan,
e deshën në ato momente të fundit.
Ajo — nuk i pa, nuk i dëgjoi.
Shpirtin Zotit ia dhuroi… ajo.
Dalinë Arifi
Tetor 2025
